Nog maar twee weken!

Vandaag hebben we een evaluatiegesprek gehad met de hoofdzuster en het was echt een afgang. Nou, voor haar dan. Ze had niks voorbereid en wist ons alleen maar te vertellen dat we het ‘wel goed’ deden. Tsja, daar was ik na twee weken ook wel achter.
Ik moet toegeven dat het nu een beetje begint te vervelen in het ziekenhuis. Met de andere zusters wordt het weliswaar steeds gezelliger, ookal noemen ze me witje, maar het werk is wel erg eentonig. Na twee weken bedden verschonen weet je het ook wel weer. Helaas mogen we niets anders, dus ook het vooruitzicht voor de komende twee weken is niet bijster opwindend. Maar ik kom er wel doorheen, het is nog steeds fantastisch om hier te zijn!