the Crocodile Hunter 2
Door: reneetjepippeloentje
Blijf op de hoogte en volg Renée
16 Januari 2011 | Nederland, Amsterdam
Nee, ik heb niet kunnen slapen en dat was ik ook niet gelijk gaan doen. Een van onze Belgische reisgenoten had zijn gitaar mee en wis daar briljante muziek mee te produceren. We hebben uiteindelijk tot kwart over 1 ’s nachts liedjes gezongen op een pikzwart meer.
’s Ochtends vroeg heb ik de zon vanaf het begin zien opkomen. Op dat moment zie je zelfs de planeten fonkelen. Daarna zijn we weer het water opgegaan om vogels te spotten. Doordat we deze keer met z’n allen in dezelfde boot zaten, liepen we vaak vast. Hier heb ik m’n eerste heldendaad verricht van vandaag.Want met gevaar voor eigen leven ben ik tussen de kaaimannen en anaconda’s gesprongen om de boot te duwen. Uiteraard waren die beesten in geen velden of wegen te bekennen en bovendien kwam het water tot net boven m’n enkels. Desalniettemin, ik ben een held!
We hebben uiteindelijk nog wel wat kaaimannen gespot, maar die lagen lekker te chillen in de zon, terecht.
In een van de aangemeerde boten bij de hut liggen een stuk op twintig tilapia’s dood te gaan in de brandende zon. Ik kon het niet aanzien en heb er stiekem twee teruggegooid. Heldendaad? Ik vind van wel! Je staat hier zo veel dichter bij de natuur, overal om je heen wemelt het van het leven. Sinds ik in Suriname ben, wil ik eigenlijk ook geen vis eten. Alles is hier gewoon te mooi!
Helaas moesten we ’s middags al vrij snel terug naar Paramaribo, omdat het een behoorlijke rit is. Als afsluiter hebben we bij café het Vat nog even een cocktail gedronken en nu gaan we weer heerlijk tussen de muggen slapen. Toch vreemd, in Nickerie ben ik niet een keer gestoken. Ik zet één voet buiten de bus in Paramaribo en het is gelijk raak. Oké, niet alle wezens gun ik het even veel om te leven.
Welterusten!
’s Ochtends vroeg heb ik de zon vanaf het begin zien opkomen. Op dat moment zie je zelfs de planeten fonkelen. Daarna zijn we weer het water opgegaan om vogels te spotten. Doordat we deze keer met z’n allen in dezelfde boot zaten, liepen we vaak vast. Hier heb ik m’n eerste heldendaad verricht van vandaag.Want met gevaar voor eigen leven ben ik tussen de kaaimannen en anaconda’s gesprongen om de boot te duwen. Uiteraard waren die beesten in geen velden of wegen te bekennen en bovendien kwam het water tot net boven m’n enkels. Desalniettemin, ik ben een held!
We hebben uiteindelijk nog wel wat kaaimannen gespot, maar die lagen lekker te chillen in de zon, terecht.
In een van de aangemeerde boten bij de hut liggen een stuk op twintig tilapia’s dood te gaan in de brandende zon. Ik kon het niet aanzien en heb er stiekem twee teruggegooid. Heldendaad? Ik vind van wel! Je staat hier zo veel dichter bij de natuur, overal om je heen wemelt het van het leven. Sinds ik in Suriname ben, wil ik eigenlijk ook geen vis eten. Alles is hier gewoon te mooi!
Helaas moesten we ’s middags al vrij snel terug naar Paramaribo, omdat het een behoorlijke rit is. Als afsluiter hebben we bij café het Vat nog even een cocktail gedronken en nu gaan we weer heerlijk tussen de muggen slapen. Toch vreemd, in Nickerie ben ik niet een keer gestoken. Ik zet één voet buiten de bus in Paramaribo en het is gelijk raak. Oké, niet alle wezens gun ik het even veel om te leven.
Welterusten!
-
18 Januari 2011 - 15:48
Vissj:
hahaha, ja een bood duwen tussen de annaconda's vind ik een echte heldendaad hor Erwin :P
Klinkt echt fantastisch mooi die verhalen, en de natuur :)
hoe is het eten tot nu toe???
x wessj -
18 Januari 2011 - 16:25
Lucia:
Hoi Rennie. Klinkt geweldig, ben jaloers. Nog onder de muggenbulten? Zullen we maar gewoon geen vis meer eten dan? ;) Maar dan krijgt mams helemaal een rolberoerte. Ik ben ondertussen lekker aan het stressen over Genève: heb nog steeds geen kamer. Heel fijn. Heb je al lekker roti gekookt? Weet je ook al of je je her hebt gehaald? Nog spinnen gezien? :P X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
