Surinaamse gastvrijheid
Door: reneetjepippeloentje
Blijf op de hoogte en volg Renée
14 Januari 2011 | Nederland, Amsterdam
Wouter en ik zitten weer aan de rivier bij een tentje waar zoetsappige liefdesliedjes worden gespeeld. Een aantal mannen kijkt mij hierbij ook hartstochtig aan. Meer durven ze ook niet, want ze gaan er hier standaard van uit dat Wouter en ik getrouwd zijn. Ach, het maakt het wel lekker rustig.
Vandaag hebben we toch maar fietsen gehuurd. Al zet je je leven wel op het spel zodra je op een fiets stapt, want ze rijden je liever plat dan dat ze voor je stoppen. Er zijn hier overigens nauwelijks stoplichten en veel te veel auto’s. Op de weinige begaanbare wegen is het dan ook een lange file. Je kunt je misschien wel voorstellen dat je daar niet makkelijk met je fiets tussenkomt.
Daarnet zijn we aan de praat geraakt met een oude Surinaams-Nederlandse vrouw en haar dochter, die ons gelijk vanalles hebben verteld en ook aangeboden om ons alle mooie plekken om Paramaribo te laten zien. Het is natuurlijk leuk om het binnenland in te gaan, maar dit trekt me ook heel erg. Gezellig met een familie op pad, horen en zien we gelijk meer van de echte cultuur. Bovendien hebben ze ons ook uitgenodigd om te komen eten en ik mag meehelpen!! Het is echt mijn droom om de geheimen van de Surinaamse keuken te ontdekken. Het eten is hier zo gevarieerd en bijzonder.
Ze brengen ons straks ook naar ‘het beste restaurant van Paramaribo’. Hihi, ben benieuwd!
Morgenochtend moeten we om 8 uur bij het verzamelpunt zijn en vanaf daar gaan we aan onze reis beginnen. Ik weet niet precies hoe laat ik zondag weer terug ben, maar ik zal zo snel mogelijk een mooi verslag online zetten ;)
Vandaag hebben we toch maar fietsen gehuurd. Al zet je je leven wel op het spel zodra je op een fiets stapt, want ze rijden je liever plat dan dat ze voor je stoppen. Er zijn hier overigens nauwelijks stoplichten en veel te veel auto’s. Op de weinige begaanbare wegen is het dan ook een lange file. Je kunt je misschien wel voorstellen dat je daar niet makkelijk met je fiets tussenkomt.
Daarnet zijn we aan de praat geraakt met een oude Surinaams-Nederlandse vrouw en haar dochter, die ons gelijk vanalles hebben verteld en ook aangeboden om ons alle mooie plekken om Paramaribo te laten zien. Het is natuurlijk leuk om het binnenland in te gaan, maar dit trekt me ook heel erg. Gezellig met een familie op pad, horen en zien we gelijk meer van de echte cultuur. Bovendien hebben ze ons ook uitgenodigd om te komen eten en ik mag meehelpen!! Het is echt mijn droom om de geheimen van de Surinaamse keuken te ontdekken. Het eten is hier zo gevarieerd en bijzonder.
Ze brengen ons straks ook naar ‘het beste restaurant van Paramaribo’. Hihi, ben benieuwd!
Morgenochtend moeten we om 8 uur bij het verzamelpunt zijn en vanaf daar gaan we aan onze reis beginnen. Ik weet niet precies hoe laat ik zondag weer terug ben, maar ik zal zo snel mogelijk een mooi verslag online zetten ;)
-
15 Januari 2011 - 11:29
Opa En Oma Koolm:
renee, we vinden je verslagen heel mooi, we lezen ze elke dag. -
16 Januari 2011 - 21:53
Vissje:
waauww, dat is eg heel gaaf. Als je nog levend terugkomt van je avonturen in Paramaribo dan mag je ook zo lekker voor ons gaan koken ;)
xx vissj -
17 Januari 2011 - 18:22
Renée Baris:
Wat leuk, dankjewel!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
